Zondag 15 september 2009
Zoutleeuw - Halen
Zoutleeuw - Halen
🗺 Kaart
🚣 Samenvatting
- Gevaren afstand: 16 km
📍Waterwegen
📷 Beelden en verslag
Nieuwsgierig naar ons kleine landje, dat bij velen toch zo onbekend is en blijft...
De Kleine Gete wou ik ook nog eens verkennen...
Veiligheidshalve doe je dat nooit alleen en gelukkig werd Marc Hermans bereid gevonden mij eens te gidsen op dit -voor hem bekende- traject.
We spraken af aan het eindpunt, het waterzuiveringsstation te Halen. (klik hier voor de locatie op Google Maps).
Marc stond er me al op te wachten, makkelijk te herkennen aan de kajak op de dakdrager van zijn auto natuurlijk.
Mijn auto bleef ter plaatse staan op de parking aan het waterzuiveringsstation en de mijn -in 2 delen vouwbare kajak- kon netjes in de koffer van Marc z'n wagen.
Even kijken naar de rivieren (Gete, Demer en Herk) die er vlakbij uitmonden en dan op weg naar z'n thuis.
Nog even kijken naar de enigste stroomversnelling van belang op de Gete (vlakbij de brug over de N2 te Halen, te zien vanop deze brug) en dan vrouw en zoontje van Marc ophalen.
Samen reden we dan naar Zoutleeuw, waar Karin (echtgenote Marc) en Sven (zoontje Marc) ons nog even uitwuifden toen we het water op geraakt waren.
Zoutleeuw is daartoe een goede startplaats om dat er langs het kaaimuurtje van de Gete wel een goede trap is.
Wel glibberig van de vele modder maar die werd even weggeschept met een peddelblad.
De Gete is een typische regenrivier.
Als het de voorbije dagen veel geregend heeft, dan kan de rivier heel snel aanzwellen.
Volgens Marc kan dit zelfs op enkele uren gebeuren.
Altijd opletten als je zou willen gaan varen op de Gete dus!
Bij 'n hoger debiet kan de Gete (net zoals de Demer) erg wild zijn, en je hebt ook minder doorvaarhoogte onder de brugjes.
Bij de infopagina over de Gete (klik hier) vind je ook een link naar de actuele waterstanden online.
Het weer was tijdens onze tocht goed.
Een beetje winderig en een beetje bewolkt, hoewel de zon toch haar best deed om erdoor te komen.
Rond 11u15 zaten we op het water in Zoutleeuw, rond 14u kwamen we op ons eindpunt.
De Gete is bij deze waterstand een rustige, aangename rivier.
Wel is ze overal bedijkt, waardoor je vanop (of van in) je kajak weinig uitzicht hebt op de omgeving, maar dat is wel vaker zo bij de Vlaamse rivieren.
Daarentegen zit je daardoor wel beschut voor de wind.
Af en toe moet je een brugje onderdoor, maar dat geeft nooit problemen.
Er zit (bij deze waterstand) 1 noemenswaardige stroomversnelling op, ter hoogte van de brug van de N2 te Halen.
Het lijkt spectaculairder dan het is, want je moet ook geen brugpijler ontwijken.
Wel is er vlak na deze stroomversnelling een bocht naar links te nemen, waar er al mensen in het water zijn te terecht gekomen bij het kajakken.
Dat is -mits je erop voorzien bent- niet zo erg, je kan hier ook staan in deze bocht.
Aan ons aankomspunt kwam de zwager van Marc ons een handje toesteken om de kajaks uit het water te krijgen.
Welgekomen hulp want op je eentje of zelfs met twee op het water is dit geen makkelijke klus.
Er zijn nergens trappen of steigers aan de monding van de Gete, dus moet je een plaatsje zoeken waar de dijken niet te steil zijn en niet teveel begroeid met bramen/netels.
Een gebakje en achteraf nog taart ook waren een aangename beloning voor onze geleverde prestatie.
Bedankt Marc en Frans (en jullie familie) voor deze mooie tocht. Ik heb ervan genoten.
De Gete is best wel een aanrader om eens 'n stukje op te kajakken.
Wel moet je dus zeker rekening houden met weer en waterstand en omwille van de veiligheid en voor het praktische aspect met minstens 2 varende kajakkers zijn.
De mogelijkheden om het openbaar vervoer te gebruiken van eindpunt naar beginpunt of omgekeerd moet ik nog eens bestuderen.
De Kleine Gete wou ik ook nog eens verkennen...
Veiligheidshalve doe je dat nooit alleen en gelukkig werd Marc Hermans bereid gevonden mij eens te gidsen op dit -voor hem bekende- traject.
We spraken af aan het eindpunt, het waterzuiveringsstation te Halen. (klik hier voor de locatie op Google Maps).
Marc stond er me al op te wachten, makkelijk te herkennen aan de kajak op de dakdrager van zijn auto natuurlijk.
Mijn auto bleef ter plaatse staan op de parking aan het waterzuiveringsstation en de mijn -in 2 delen vouwbare kajak- kon netjes in de koffer van Marc z'n wagen.
Even kijken naar de rivieren (Gete, Demer en Herk) die er vlakbij uitmonden en dan op weg naar z'n thuis.
Nog even kijken naar de enigste stroomversnelling van belang op de Gete (vlakbij de brug over de N2 te Halen, te zien vanop deze brug) en dan vrouw en zoontje van Marc ophalen.
Samen reden we dan naar Zoutleeuw, waar Karin (echtgenote Marc) en Sven (zoontje Marc) ons nog even uitwuifden toen we het water op geraakt waren.
Zoutleeuw is daartoe een goede startplaats om dat er langs het kaaimuurtje van de Gete wel een goede trap is.
Wel glibberig van de vele modder maar die werd even weggeschept met een peddelblad.
De Gete is een typische regenrivier.
Als het de voorbije dagen veel geregend heeft, dan kan de rivier heel snel aanzwellen.
Volgens Marc kan dit zelfs op enkele uren gebeuren.
Altijd opletten als je zou willen gaan varen op de Gete dus!
Bij 'n hoger debiet kan de Gete (net zoals de Demer) erg wild zijn, en je hebt ook minder doorvaarhoogte onder de brugjes.
Bij de infopagina over de Gete (klik hier) vind je ook een link naar de actuele waterstanden online.
Het weer was tijdens onze tocht goed.
Een beetje winderig en een beetje bewolkt, hoewel de zon toch haar best deed om erdoor te komen.
Rond 11u15 zaten we op het water in Zoutleeuw, rond 14u kwamen we op ons eindpunt.
De Gete is bij deze waterstand een rustige, aangename rivier.
Wel is ze overal bedijkt, waardoor je vanop (of van in) je kajak weinig uitzicht hebt op de omgeving, maar dat is wel vaker zo bij de Vlaamse rivieren.
Daarentegen zit je daardoor wel beschut voor de wind.
Af en toe moet je een brugje onderdoor, maar dat geeft nooit problemen.
Er zit (bij deze waterstand) 1 noemenswaardige stroomversnelling op, ter hoogte van de brug van de N2 te Halen.
Het lijkt spectaculairder dan het is, want je moet ook geen brugpijler ontwijken.
Wel is er vlak na deze stroomversnelling een bocht naar links te nemen, waar er al mensen in het water zijn te terecht gekomen bij het kajakken.
Dat is -mits je erop voorzien bent- niet zo erg, je kan hier ook staan in deze bocht.
Aan ons aankomspunt kwam de zwager van Marc ons een handje toesteken om de kajaks uit het water te krijgen.
Welgekomen hulp want op je eentje of zelfs met twee op het water is dit geen makkelijke klus.
Er zijn nergens trappen of steigers aan de monding van de Gete, dus moet je een plaatsje zoeken waar de dijken niet te steil zijn en niet teveel begroeid met bramen/netels.
Een gebakje en achteraf nog taart ook waren een aangename beloning voor onze geleverde prestatie.
Bedankt Marc en Frans (en jullie familie) voor deze mooie tocht. Ik heb ervan genoten.
De Gete is best wel een aanrader om eens 'n stukje op te kajakken.
Wel moet je dus zeker rekening houden met weer en waterstand en omwille van de veiligheid en voor het praktische aspect met minstens 2 varende kajakkers zijn.
De mogelijkheden om het openbaar vervoer te gebruiken van eindpunt naar beginpunt of omgekeerd moet ik nog eens bestuderen.
🅿️ Praktisch
- Voor deze tocht gebruikten we twee wagens. De ene wagen lieten we (met droge kleding) achter aan ons eindpunt, nabij de kajakclub te Niel aan de Rupel. Een mooi ingerichte parking, je moet de boten eventjes dragen tot aan de waterlijn, die je ter plaatse via ene steile slipway kan bereiken.
- Met de andere wagen en onze twee kajaks en met onze "peddelkleding" aan, gingen we naar het vetrekpunt van een peddeltocht op de Kleine Nete, nabij de Amerstraat. Hier vind je ook makkelijk een plaatsje voor de wagen vlakbij. Je moet de boten dan eventjes tot aan de waterlijn dragen ...
- Onderweg kwamen we geen horeca tegen. Voorzie je van genoeg (warme) drank en een knabbel.
❗️Opgelet
- Nergens op dit traject heb je vlottende steigers die toegankelijk zijn. Je moet dus het water op via de oevers of via een enkele slipway of trap. De trappen zijn aangelegd speciaal voor de zachte waterrecreant. Deze zijn erg goed aangelegd met open treeplanken, maar door de getijdewerking kan er wel wat modder op achter blijven.
- Er kan beroepsvaart passeren, hoewel dit eerder uitzonderlijk is. Ook pleziervaart passeert er al eens. Blijf dus uit de vaargeul en kijk regelmatig om je heen, ook achterom en steek de vaargeul nooit over bij een beperkt zicht voor en achter jou.
👨💻 Gelijkende peddeltochten
ℹ️ Andere info
Hierboven: Even voor de Gete (rechts) in de Demer stroomt mondt de Herk (links op de foto) nog uit in de Demer.
De Gete wordt beschouwd als de scheidingslijn tussen Haspengouw (rechteroever)en Hageland (linkeroever).
De Demer is de scheiding tussen Haspengouw en Hageland en de Kempen.
Het plekje waar we uit het water zullen gaan is het punt waar Haspengouw, Hageland en de Kempen samen komen.
De Gete wordt beschouwd als de scheidingslijn tussen Haspengouw (rechteroever)en Hageland (linkeroever).
De Demer is de scheiding tussen Haspengouw en Hageland en de Kempen.
Het plekje waar we uit het water zullen gaan is het punt waar Haspengouw, Hageland en de Kempen samen komen.
Hierboven: De Demer ter hoogte van Linkhout-Lummen
Hierboven: Klaar voor vertrek
Hierboven: De trap in Zoutleeuw.
Met de peddel heb ik de modder aan de waterlijn een beetje weg geschept.
Op deze foto zie je linksboven een groot bord waar de eigenaar in grote sierletters zijn commentaar op de scheiding met zijn vrouw geeft.
Met de peddel heb ik de modder aan de waterlijn een beetje weg geschept.
Op deze foto zie je linksboven een groot bord waar de eigenaar in grote sierletters zijn commentaar op de scheiding met zijn vrouw geeft.
Hierboven: Marc is -gelukkig- probleemloos in z'n kajak geraakt, aan het startpunt te Zoutleeuw
Hierboven: Hans en Marc op de kajak op de Kleine Gete (tussen Zoutleeuw en Budingen)
Hierboven: Enkele bochtjes langs boomwortels op de Kleine Gete
Hierboven: De samenvloeiing van Kleine Gete (links) en Grote Gete (rechts) te Budingen, gezien van achterom in de kajak
Hierboven: Vlakbij (stroomafwaarts) de samenvloeiing van Kleine Gete en Grote Gete heb je de brug van de Terweidenstraat te Budingen
Hierboven: Een enkele trap langs de Gete, om de meetwaarden af te lezen. Helaas slecht bruikbaar voor kajakkers, want 'hoeks' op de brugpijler.
Hierboven: De watermolen net voor de stroomversnelling in Halen is de 'Van Helmontmolen'.
Deze werd in de 17de eeuw gebouwd als watergraanmolen.
Nu is de molen verbouwd tot een woning, waarbij het gaande werk geïncorporeerd werd.
De sluisbrug is nog aanwezig.
Het is een interessante industriële site op de Gete want bezit ook nog een brouwerij en stokerij uit de 19de eeuw.
Aan het brugje tussen de watermolen in Halen en de stroomversnelling hangt een plaat ter herdenking van de 'Slag der Zilveren Helmen en het optreden van de 3e cyclistencompagnie tijdens deze slag; een compagnie soldaten per fiets!
Deze werd in de 17de eeuw gebouwd als watergraanmolen.
Nu is de molen verbouwd tot een woning, waarbij het gaande werk geïncorporeerd werd.
De sluisbrug is nog aanwezig.
Het is een interessante industriële site op de Gete want bezit ook nog een brouwerij en stokerij uit de 19de eeuw.
Aan het brugje tussen de watermolen in Halen en de stroomversnelling hangt een plaat ter herdenking van de 'Slag der Zilveren Helmen en het optreden van de 3e cyclistencompagnie tijdens deze slag; een compagnie soldaten per fiets!
Hierboven: Een beetje verderop te Halen heb je een -bij lage waterstand- ongevaarlijke stroomversnelling.
Je kan deze observeren vanop de weg Hasselt-Diest tussen het Aldi-filiaal te Halen en 'Meubelen Keldermans'.
Je kan deze observeren vanop de weg Hasselt-Diest tussen het Aldi-filiaal te Halen en 'Meubelen Keldermans'.
Hierboven: Nog een trap vlak voor ons eindpunt.
Eigenlijk is het gewoon een ladder.
Niet makkelijk om te gebruiken, wel als je kajak niet teveel weegt zodat je hem tegen de ladder kan optrekken.
Opgelet, bij een hogere waterstand staat er hier wat stroming en is de steile ladder zeker geen aanrader!
Eigenlijk is het gewoon een ladder.
Niet makkelijk om te gebruiken, wel als je kajak niet teveel weegt zodat je hem tegen de ladder kan optrekken.
Opgelet, bij een hogere waterstand staat er hier wat stroming en is de steile ladder zeker geen aanrader!
Hierboven: Lastig. Onze aankomst op de Gete, vlakbij de monding van de Gete in de Demer.
Hoge oevers en nergens een (brede) trap.
Mekaar ff op de oever helpen en dan je kajak aan een lang stevig touw op de oever trekken.
Hoge oevers en nergens een (brede) trap.
Mekaar ff op de oever helpen en dan je kajak aan een lang stevig touw op de oever trekken.
Hierboven:Nog even samen pauzeren. Links Hans, rechts Marc. De rode kajak is die van Hans, de lichtblauwe van Marc.
Hierboven: gebakjes worden ons aangeboden bij onze aankomst!
Lees de disclaimer!
Contacteer me alsjeblieft als je mijn foto's wenst te gebruiken. Please contact me for using my pictures. |