Zondag 22 september 2013
Temse (Buitenland) - Dendermonde (Grembergen)
Gevaren afstand: 24,20 km
Varen op de
Kajaktocht nummer 66 alweer.
De weergoden waren ons weer gunstig gezind, de zon bleef weliswaar afwezig maar de wind ook en toch haalden we temperaturen van meer dan 20°.
Vandaag organiseerde ik voor KajakTem (de kajakclub van Temse) een tocht van net geen 25 kilometer van Temse naar Dendermonde.
Om correct te zijn, van Buitenland naar Grembergen.
We vertrokken even na 14u, na pal laagwater.
Zo konden we met de stroming mee varen (tegen de stroom in varen is onmogelijk op de Schelde) richting Dendermonde.
Als je wil vertrekken met laagwater op de Schelde is een openbare slipway gebruiken absoluut geen aanrader.
De slipway ligt dan immers vol verraderlijk glad en vuil slib en het water staat heel laag waardoor je niet zelden nog over de stenen moet klauteren om met je kajak op het water te geraken.
Gelukkig konden we -op afspraak- dus de vlottende steiger gebruiken in Buitenland, waarvoor nogmaals dank aan de eigenaars/uitbaters hiervan.
Spoedig waren we met -uiteindelijk- 8 deelnemers het water op.
Eens te meer waren alle deelnemers samen met mij overtuigd van de pracht van de Schelde.
Geen noemenswaardige problemen onderweg bij het varen op de Schelde.
Uiteraard droeg iedereen de -verplichte!- zwemvest en vaarden we met z'n allen -op Ludwig na- met een onzinkbare sit-on-top.
We bleven tot Branst aan de linkeroever, weg uit de vaargeul.
Ter hoogte van het lange rechte stuk te Branst staken we gezamenlijk de vaargeul over om vanaf daar de Linkeroever te volgen tot de -op die oever gelegen- vlottende steiger van het VVW Dendermonde.
Ook deze mochten we -na afspraak- gebruiken, waarvoor nogmaals dank.
Als uiting van dank en ook door de dorst van het peddelen bleven we nog na in het clubhuis van het VVW Dendermonde.
'n Fijne tocht zonder problemen.
Een goede planning is uiteraard noodzakelijk, voor deze tocht in groep heb je zeker 'n 4 uur nodig en dan hebben we onderweg nog niet gepauzeerd.
'n Uurtje nadat we aangekomen waren was immers de zon al gaan zakken en in het donker varen op de Schelde is veiligheidshalve uiteraard GEEN aanrader.
Verslag van deelnemer Jan:
De weergoden waren ons weer gunstig gezind, de zon bleef weliswaar afwezig maar de wind ook en toch haalden we temperaturen van meer dan 20°.
Vandaag organiseerde ik voor KajakTem (de kajakclub van Temse) een tocht van net geen 25 kilometer van Temse naar Dendermonde.
Om correct te zijn, van Buitenland naar Grembergen.
We vertrokken even na 14u, na pal laagwater.
Zo konden we met de stroming mee varen (tegen de stroom in varen is onmogelijk op de Schelde) richting Dendermonde.
Als je wil vertrekken met laagwater op de Schelde is een openbare slipway gebruiken absoluut geen aanrader.
De slipway ligt dan immers vol verraderlijk glad en vuil slib en het water staat heel laag waardoor je niet zelden nog over de stenen moet klauteren om met je kajak op het water te geraken.
Gelukkig konden we -op afspraak- dus de vlottende steiger gebruiken in Buitenland, waarvoor nogmaals dank aan de eigenaars/uitbaters hiervan.
Spoedig waren we met -uiteindelijk- 8 deelnemers het water op.
Eens te meer waren alle deelnemers samen met mij overtuigd van de pracht van de Schelde.
Geen noemenswaardige problemen onderweg bij het varen op de Schelde.
Uiteraard droeg iedereen de -verplichte!- zwemvest en vaarden we met z'n allen -op Ludwig na- met een onzinkbare sit-on-top.
We bleven tot Branst aan de linkeroever, weg uit de vaargeul.
Ter hoogte van het lange rechte stuk te Branst staken we gezamenlijk de vaargeul over om vanaf daar de Linkeroever te volgen tot de -op die oever gelegen- vlottende steiger van het VVW Dendermonde.
Ook deze mochten we -na afspraak- gebruiken, waarvoor nogmaals dank.
Als uiting van dank en ook door de dorst van het peddelen bleven we nog na in het clubhuis van het VVW Dendermonde.
'n Fijne tocht zonder problemen.
Een goede planning is uiteraard noodzakelijk, voor deze tocht in groep heb je zeker 'n 4 uur nodig en dan hebben we onderweg nog niet gepauzeerd.
'n Uurtje nadat we aangekomen waren was immers de zon al gaan zakken en in het donker varen op de Schelde is veiligheidshalve uiteraard GEEN aanrader.
Verslag van deelnemer Jan:
|
"Ik kijk naar de blaren op mijn duimen en vraag me af of het dit waard was;
Het was zondag 22 september 2013, 12 uur ’s middags. De grijze wolken hingen roerloos en laag boven de Schelde wanneer ik Hans puffend 7 kajaks in het gras naast de clubtrailer zag leggen. Samen zetten we de trailer af in Grembergen op de (vermoedelijke) aankomstplaats. Daar worden we opgewacht door Jos en Muriel die helemaal van de kust waren afgezakt om in een duokajak aan deze tocht deel te nemen van Temse naar Dendermonde. Op het de clubwebsite stond te lezen “veel zal er niet gepeddeld worden want we varen met de stroming mee”. Dit bleek achteraf nog betwistbaar… Terug in Temse stonden de overige deelnemers ongeduldig te wachten op de steiger om te vertrekken: J.P., de voorzitter, was op tijd uit zijn winkel weggeraakt. Annemie, die eerst met mij duo ging varen was er ook. Door de afzegging van enkele reservaties konden we toch nog beide in een soloboot varen. (Achteraf had ik daar wel spijt van) Frank, de trotse eigenaar van een heuse canadese tweepersoons kano koos vandaag voor een moderne kajak. Ondertussen verscheen Ludwig met zijn esquif canadese een persoonskano. Een pareltje van vakmanschap. Later zou ook blijken dat Ludwig bijzonder bekwaam was in het “aan één kant peddelen.° Daarover straks meer. Iedereen was er, het tij keerde zodat de stroming naar Dendermonde draaide en we vertrokken. J.P. en Hans hielden zeer galant de kajaks vast zodat wij ons er met een zekere doodsverachting op konden werpen, maar dat viel allemaal nog goed mee. De tocht begon. Zoals bij elke beginneling ging mijn kajak eerst een beetje zigzag. Maar waar ik me werkelijk zorgen om maakten was de peddelsnelheid van de eerste roeiers. Gingen we dat echt vier uur doen zonder ophouden? Eten en drinken lukte niet al te best tijdens de tocht want bij het nemen van een drankje uit de waterdichte pot raakte ik al gauw driehonderd meter achter. Tot mijn grote genoegen merkte ik dat Muriel en Jos ook iets langzamer peddelden zodat ik niet steeds als laatste voorbij kwam. Ik hoopte dat Annemie ook wat trager ging varen; Maar nee, met vaste hand sloeg zij haar peddel door de golven en begaf ze zich naast de topmannen Hans en J.P.. Maar zoals het dikwijls gaat in het leven, wat eerst wat moeilijk leek begon na een tijdje van zelf te gaan. Door enkele zeer adequate opmerkingen over onze manier van peddelen door Hans ging ik steeds vlugger met dezelfde inspanning. Tot het geen inspanning meer leek. Van dan af was het genieten … Mark hield me veel gezelschap en het praten deed de uren voorbijgaan. De weergoden waren ons genadig en bij een constante temperatuur van 21 graden kwam zelfs het zonnetje af en toe kijken… We kwamen voorbij Driegoten, St.Amands, Buggenhout, Baasrode. Eens voorbij Baasrode voeren we door een natuurgebied. Daar is de Schelde werkelijk mooier dan de Dordogne in frankrijk. Op sommige plaatsen waanden we ons niet meer in België. Talrijke wilde bloemsoorten sierdenen de oevers waar watervogels foerageren. Opvliegende reigers, eenden en kievitten verstoorden als enigen de stilte . Nu een woordje over Ludwig en zijn kano: Aanvankelijk had ik medelijden mat deze man daar ik vermoedde dat hij helemaal achterop zou geraken… Maar Ludwig leidde de groep tot in Dendermonde! Sterker nog, hij lag zo ver voor dat hij het eindpunt niet opmerkte en een kilometer te ver voer. Pas toen hij merkte dat niemand nog achter hem kwam keerde hij op zijn peddels terug. “Zigzaggend” zoals hij ons vertelde om de stroming de baas te kunnen. Hij bewoog daarbij zijn peddel steeds aan de zelfde zijde in een j-beweging waardoor de boot rechtdoor voer. Zeer merkwaardig. De Schelde zou de Schelde niet zijn als er geen lichters en plezierjachten en zelfs sympatiserende kanovaarders ons pad kruisten. Maar het moet gezegd. Hans en J.P. hielden dit alles nauwkeurig in het oog en behoedden ons voor de gevaren zoals goede herders. Ook het uitdeinen van de groep werd zorgvuldig tegen gegaan door op tijd en stond te wachten op de achterhoede. Aan de steiger van Grembergen leerden we tegen wil en dank tegen de stroming in aanleggen. Daarna werd het welgekomen bier en thee genuttigd en er werd gelachen over het wedervaren van de dag. Ik kijk naar de blaren op mijn duimen en bedenk dat het de moeite was. Toffe mensen, professioneel materiaal, super organisatie. Een aanrader en zeker voor herhaling vatbaar! Met dank aan Hans om deze trip te organiseren en tot een goed einde te brengen. Jan " |
Lees de disclaimer!
Contacteer me alsjeblieft als je mijn foto's wenst te gebruiken. Please contact me for using my pictures. |