Dinsdag 28 juli 2015
Stelen - Herenthout
Gevaren afstand: 33,11 km
Varen op de
Grote Nete
Aanvankelijk zou het een verkenningstocht worden, toen Frank de webmaster van KajakTem aansprak om samen de Grote Nete te verkennen.
Na de rondvraag of er nog geïnteresseerden waren om met ons mee te gaan, bleken eerst Kristien en tenslotte ook Marijke erg enthousiast.
Met ons vieren en de twee club-duoboten ging het dan op een sombere dag vol goede moed richting eindpunt 't Schipken in Herenthout.
Dankzij het opzoekingswerk van Hans en Frank én de bevraging door Kristien bij andere kajakclubs wisten we reeds dat de Grote Nete bevaren vanaf Stelen (stroomafwaarts van het Albertkanaal) tot Herenthout geen hindernissen zou mogen opleveren.
De enigste mogelijke hindernis zou een omgewaaide boom kunnen zijn en een te lage waterstand bij de passage onder de enkele bruggen...
Eenmaal de wagen van Hans op het eindpunt (B) stond reden we dan met Kristien haar wagen naar het beginpunt (A).
Vertrekken deden we van de Stelensedijk, waar deze eindigt net over de Grote Nete.
Daar vonden we makkelijk een plaatsje voor de wagen met de trailer eraan.
De trailer op slot, een snelle voorbereiding en een kleine sanitaire stop later zaten we eindelijk op het water van de Grote Nete.
Omdat de 2 dames nog even op zich lieten wachten om ook het water te gaan, gingen Frank en Hans al 'n klein stukje verder stroomopwaarts.
Een verkenning of we ter hoogte van het Albertkanaal ook zouden kunnen vertrokken hebben.
Dat stroomopwaarts peddelen viel niet mee, we kwamen 2 kleine stroomversnellingen tegen en moesten flink peddelen om tot aan de sifon te geraken.
Ook hier zouden we het water op of uit geraakt zijn, de sifon zelf moet je uiteraard NIET in varen, tenzij je levensmoe bent.
Toen we terug stroomafwaarts gingen vanaf deze sifon kwamen we halfweg de dames dan toch tegen, die ook even stroomopwaarts vaarden naar de sifon toe.
Het worstelen tegen de stroom gaven ze snel op, om met ons aan te sluiten richting 't Schipken.
De enige hindernis die we verder zijn tegengekomen was één (dunne) omgevallen boom ergens tussen de bruggen van de E313 en de brug van de Eindhoutseweg maar we konden nog tussen de takken door manoeuvreren. De stenen onder de bruggen waarvoor men ons gewaarschuwd had, waren zelfs bij deze iets hogere waterstand nog 'voelbaar' in de stroomversnellingen. Voor kajakvaarders die tot nu toe enkel op de Moervaart, Zuidlede, Dender, etc... gevaren hebben kunnen deze stroomversnellingen misschien een beetje beangstigend zijn voor de eerste keer te bevaren.
Opletten moet je altijd, beter 'n risico onderschatten dan overschatten! Maar alle stroomversnellingen zijn probleemloos te bevaren en maken het varen op de Grote Nete (op dit stuk) gevarieerd en leuk voor de toervaarder. Wildwatervaarders zullen deze stroomversnellingen niet eens opmerken. 😉
Tweemaal namen we een pauze onderweg, een eerste keer na net geen 10 kilometer gevaren te hebben, vlakbij het kasteel van Merode. Hier stond er een picknicktafel, maar er was niks voorzien om uit het water te geraken. Gelukkig was de oever hier niet zo hoog. Wel is er vlakbij een brugje (ter hoogte van het "Trammeke") waar er een kleine stroomversnelling staat. Dus niet te dicht afmeren bij dit brugje!
Na alweer 10 kilometer gevaren te hebben was het weer tijd voor 'n pauze. Dit deden we aan de brug van de IJzerenweg in Booischoot.
Hier ligt er op de linkeroever een goede metalen trap met een leuning. Boven de trap ga je even naar links en heb je op de rechterkant de Pallieterhoeve. Hier namen we een natje en een droogje en konden we ook een sanitaire stop doen. Een nadeel is dat we de boten -achterlaten op het water, maar wel vast gemaakt aan de trap uiteraard, niet konden gade slaan. Gelukkig bleken ze er nog steeds te liggen toen we terug kwamen.
Na de rondvraag of er nog geïnteresseerden waren om met ons mee te gaan, bleken eerst Kristien en tenslotte ook Marijke erg enthousiast.
Met ons vieren en de twee club-duoboten ging het dan op een sombere dag vol goede moed richting eindpunt 't Schipken in Herenthout.
Dankzij het opzoekingswerk van Hans en Frank én de bevraging door Kristien bij andere kajakclubs wisten we reeds dat de Grote Nete bevaren vanaf Stelen (stroomafwaarts van het Albertkanaal) tot Herenthout geen hindernissen zou mogen opleveren.
De enigste mogelijke hindernis zou een omgewaaide boom kunnen zijn en een te lage waterstand bij de passage onder de enkele bruggen...
Eenmaal de wagen van Hans op het eindpunt (B) stond reden we dan met Kristien haar wagen naar het beginpunt (A).
Vertrekken deden we van de Stelensedijk, waar deze eindigt net over de Grote Nete.
Daar vonden we makkelijk een plaatsje voor de wagen met de trailer eraan.
De trailer op slot, een snelle voorbereiding en een kleine sanitaire stop later zaten we eindelijk op het water van de Grote Nete.
Omdat de 2 dames nog even op zich lieten wachten om ook het water te gaan, gingen Frank en Hans al 'n klein stukje verder stroomopwaarts.
Een verkenning of we ter hoogte van het Albertkanaal ook zouden kunnen vertrokken hebben.
Dat stroomopwaarts peddelen viel niet mee, we kwamen 2 kleine stroomversnellingen tegen en moesten flink peddelen om tot aan de sifon te geraken.
Ook hier zouden we het water op of uit geraakt zijn, de sifon zelf moet je uiteraard NIET in varen, tenzij je levensmoe bent.
Toen we terug stroomafwaarts gingen vanaf deze sifon kwamen we halfweg de dames dan toch tegen, die ook even stroomopwaarts vaarden naar de sifon toe.
Het worstelen tegen de stroom gaven ze snel op, om met ons aan te sluiten richting 't Schipken.
De enige hindernis die we verder zijn tegengekomen was één (dunne) omgevallen boom ergens tussen de bruggen van de E313 en de brug van de Eindhoutseweg maar we konden nog tussen de takken door manoeuvreren. De stenen onder de bruggen waarvoor men ons gewaarschuwd had, waren zelfs bij deze iets hogere waterstand nog 'voelbaar' in de stroomversnellingen. Voor kajakvaarders die tot nu toe enkel op de Moervaart, Zuidlede, Dender, etc... gevaren hebben kunnen deze stroomversnellingen misschien een beetje beangstigend zijn voor de eerste keer te bevaren.
Opletten moet je altijd, beter 'n risico onderschatten dan overschatten! Maar alle stroomversnellingen zijn probleemloos te bevaren en maken het varen op de Grote Nete (op dit stuk) gevarieerd en leuk voor de toervaarder. Wildwatervaarders zullen deze stroomversnellingen niet eens opmerken. 😉
Tweemaal namen we een pauze onderweg, een eerste keer na net geen 10 kilometer gevaren te hebben, vlakbij het kasteel van Merode. Hier stond er een picknicktafel, maar er was niks voorzien om uit het water te geraken. Gelukkig was de oever hier niet zo hoog. Wel is er vlakbij een brugje (ter hoogte van het "Trammeke") waar er een kleine stroomversnelling staat. Dus niet te dicht afmeren bij dit brugje!
Na alweer 10 kilometer gevaren te hebben was het weer tijd voor 'n pauze. Dit deden we aan de brug van de IJzerenweg in Booischoot.
Hier ligt er op de linkeroever een goede metalen trap met een leuning. Boven de trap ga je even naar links en heb je op de rechterkant de Pallieterhoeve. Hier namen we een natje en een droogje en konden we ook een sanitaire stop doen. Een nadeel is dat we de boten -achterlaten op het water, maar wel vast gemaakt aan de trap uiteraard, niet konden gade slaan. Gelukkig bleken ze er nog steeds te liggen toen we terug kwamen.
Lees de disclaimer!
Contacteer me alsjeblieft als je mijn foto's wenst te gebruiken. Please contact me for using my pictures. |