Zaterdag 9 oktober 2010
Temse - Lokeren (bijna)
Temse - Lokeren (bijna)
🗺 Kaart
🚣 Samenvatting
📍Waterwegen
📷 Beelden en verslag
Zaterdag 9 oktober 2010.
Peddeltocht nummer 29, inmiddels
jaar geleden, op naar de 30...
De start ging alvast reuze...
Er kwamen op de steiger aan de Zaat te Temse net mensen naar boven die 't poortje van de steiger voor me open deden...
Zo kon ik zonder modderbad het water van de Zeeschelde op.
Rond 18 u zou het hoogwater zijn.
Al snel zag ik voor me uit nog 'n koppel in 'n duo-kajak.
Deze gingen er goed op vooruit, maar -met veel moeite- kon ik hen toch inhalen...
Vriendelijke mensen, nadat ik van hen 'n foto maakte en onderstaande upload beloofde, maakten ze van mij er ook enkele...
We vaarden even tesamen, ook de Durme op.
Aan het veer te Tielrode, besloten ze van rechtsomkeer te maken.
Ik ging verder.
Even opletten voor de golfslag van enkele enthousiaste bootjesvaarders en eenmaal de kaai van Hamme voorbij kwam ik ze niet meer tegen.
Mijn bedoeling was oorspronkelijk om tot Waasmunster te varen.
Het getij zat net goed.
M'n nieuwsgierigheid en de uitdaging speelden parten.
Probleem was ook dat ik ter hoogte van de brug te Waasmunster er niet uitkon.
Het water stond nog niet hoog genoeg om de trapladder te kunnen gebruiken aan de kade daar.
Ter hoogte van de brug te Waasmunster is er ook een ladder, maar de stroming was er te sterk, ik ging er roets voorbij!
Dan maar verder.
Dat ging nog een tijdje goed, maar de Benedendurme wordt al snel aanzienlijk smaller.
Jongens, wat staat de stroming hier sterk, veel peddelen moet ik niet doen...
't Is meer uitkijken voor meer en meer overhangende takken waar je met een behoorlijke snelheid tegen aan knalt...
En zoals verwacht, helaas...
Enkele keren zat ik al vast in het opgehoopte riet en onder de takken...
Met veel moeite, tillen, trekken, duwen m'n kajak er toch voorbij gekregen...
Maar op een gegeven moment was ik het echt beu en moe.
Gelukkig stond er een stevige boom aan de rechteroever en daar kon ik mij aan de goede kant dus uit het water werken.
Vanaf daar nog een flinke wandeling met m'n kajak op sleeptouw, erg lastig!
1 km 730m m'n kajak voortgetrokken door het gras!
Gelukkig wou m'n vriendin me komen halen, nogmaals bedankt daarvoor.
M'n kajak ging -op het afhaalpunt- op slot, en ging ik 's anderdaags halen.
Van horen zeggen en bewezen.
Halfweg tussen Lokeren en Waasmunster zit de Benedendurme dicht.
Het water stroomt nog, het is nog breed genoeg, maar is er teveel overhangende begroeiing om er een fijne tocht van te maken.
Bovendien raakt je peddel meer en meer het slib van de oevers en dat kleurt sterker dan zwarte verf en ruikt nog minder fris.
Foei overheid.
Dit is (of was) een rivier die van in Tielt (!) tot nabij Temse stroomde, een échte parel.
Nu rest er nog een schim en vuil, dichtbegroeid stukje ervan.
Waar er nog veel water stroomt (Waasmunster tot de monding) is de Durme eigenlijk gewoon een zijarm van de Schelde geworden, die volstroomt bij hoogwater op de Schelde.
Tweemaal kwam ik zelfs pompen tegen die het water van de zijbeken van de Durme in de rivier moesten spuien...
Een allesbehalve natuurlijke situatie.
Complex is deze situatie natuurlijk wel, maar dat mag geen reden zijn om heel deze situatie de verzuchten in plaats van ze letterlijk vanaf de bron aan te pakken!
Er kwamen op de steiger aan de Zaat te Temse net mensen naar boven die 't poortje van de steiger voor me open deden...
Zo kon ik zonder modderbad het water van de Zeeschelde op.
Rond 18 u zou het hoogwater zijn.
Al snel zag ik voor me uit nog 'n koppel in 'n duo-kajak.
Deze gingen er goed op vooruit, maar -met veel moeite- kon ik hen toch inhalen...
Vriendelijke mensen, nadat ik van hen 'n foto maakte en onderstaande upload beloofde, maakten ze van mij er ook enkele...
We vaarden even tesamen, ook de Durme op.
Aan het veer te Tielrode, besloten ze van rechtsomkeer te maken.
Ik ging verder.
Even opletten voor de golfslag van enkele enthousiaste bootjesvaarders en eenmaal de kaai van Hamme voorbij kwam ik ze niet meer tegen.
Mijn bedoeling was oorspronkelijk om tot Waasmunster te varen.
Het getij zat net goed.
M'n nieuwsgierigheid en de uitdaging speelden parten.
Probleem was ook dat ik ter hoogte van de brug te Waasmunster er niet uitkon.
Het water stond nog niet hoog genoeg om de trapladder te kunnen gebruiken aan de kade daar.
Ter hoogte van de brug te Waasmunster is er ook een ladder, maar de stroming was er te sterk, ik ging er roets voorbij!
Dan maar verder.
Dat ging nog een tijdje goed, maar de Benedendurme wordt al snel aanzienlijk smaller.
Jongens, wat staat de stroming hier sterk, veel peddelen moet ik niet doen...
't Is meer uitkijken voor meer en meer overhangende takken waar je met een behoorlijke snelheid tegen aan knalt...
En zoals verwacht, helaas...
Enkele keren zat ik al vast in het opgehoopte riet en onder de takken...
Met veel moeite, tillen, trekken, duwen m'n kajak er toch voorbij gekregen...
Maar op een gegeven moment was ik het echt beu en moe.
Gelukkig stond er een stevige boom aan de rechteroever en daar kon ik mij aan de goede kant dus uit het water werken.
Vanaf daar nog een flinke wandeling met m'n kajak op sleeptouw, erg lastig!
1 km 730m m'n kajak voortgetrokken door het gras!
Gelukkig wou m'n vriendin me komen halen, nogmaals bedankt daarvoor.
M'n kajak ging -op het afhaalpunt- op slot, en ging ik 's anderdaags halen.
Van horen zeggen en bewezen.
Halfweg tussen Lokeren en Waasmunster zit de Benedendurme dicht.
Het water stroomt nog, het is nog breed genoeg, maar is er teveel overhangende begroeiing om er een fijne tocht van te maken.
Bovendien raakt je peddel meer en meer het slib van de oevers en dat kleurt sterker dan zwarte verf en ruikt nog minder fris.
Foei overheid.
Dit is (of was) een rivier die van in Tielt (!) tot nabij Temse stroomde, een échte parel.
Nu rest er nog een schim en vuil, dichtbegroeid stukje ervan.
Waar er nog veel water stroomt (Waasmunster tot de monding) is de Durme eigenlijk gewoon een zijarm van de Schelde geworden, die volstroomt bij hoogwater op de Schelde.
Tweemaal kwam ik zelfs pompen tegen die het water van de zijbeken van de Durme in de rivier moesten spuien...
Een allesbehalve natuurlijke situatie.
Complex is deze situatie natuurlijk wel, maar dat mag geen reden zijn om heel deze situatie de verzuchten in plaats van ze letterlijk vanaf de bron aan te pakken!
Eenmaal voorbij de brug van Waasmunster wordt de Durme snel aanzienlijk smaller, opmerkelijk is hoe sterk de opwaartse stuwing van het getij hier is...
Hieronder: Niet alleen wordt de rivier heel wat smaller, er is ook meer en meer overgroei door bomen in de berm...
Hieronder: meethut op de Durme
❗️Opgelet
-
👨💻 Gelijkende peddeltochten
ℹ️ Andere info
Lees de disclaimer!
Contacteer me alsjeblieft als je mijn foto's wenst te gebruiken. Please contact me for using my pictures. |